شد: انّ يوم الخميس (روز پنجشنبه ناله شد).

و محتمل است اين لفظ فعل امر مفرد مذكر حاضر باشد از ماده « اينن » يا فعل امر جمع مؤنث باشد از ماده « الاين » يا « آن » بمعناى نزديك شد چنانچه ممكن است صيغه امر حاضر، مفرد، مؤنث، مؤكد به نون تأكيد از ماده « وأى » بمعناى وعد باشد همچون قول شاعر كه مى‌گويد:

يعنى: وعده بده البته البته اى هندى كه نمكين و زيباروى هستى وعده‌اى همچون وعده كسيكه در دل گرفته براى دوستش وفاء به عهد نمايد.

شاهد در « انّ » است كه صيغه مفرد مؤنث امر حاضر از ماده « وأى » بمعناى وعد مى‌باشد.

و قبلا شرح آن گذشت.

و احتمال دارد لفظ « انّ » مركب باشد از « ان » نافيه و « انا » همچون كلام برخى كه مى‌گويند: انّ قائم.

اصل آن: ان انا قائم بوده پس در آن آنچه شرحش قبلا گذشت عملى گرديد.

بنابراين اقسام انّ ده‌تا مى‌شود كه هشت‌تاى آن گفته شد و دوتاى ديگر عبارتند از:

انّ مؤكده و انّ جوابيّه.

[كلمه «الايْن‌]

تنبيه ديگر

در كتاب صحاح اللّغة آمده است:

الاين يعنى به سختى انداختن.

ابو زيد مى‌گويد:

از اين ماده هيچ فعلى بنا نميشود ولى در اين مقاله اختلاف است.

پايان كلام ابو زيد