نام کتاب : الکلام الغنی؛ شرح فارسی بر باب اول مغنی نویسنده : ذهنی تهرانی، سید محمد جواد جلد : 1 صفحه : 102
متن:
(أجل)
بسكون اللام- حرف جواب مثل نعم، فيكون تصديقا للمخبر، و إعلاما
للمستخبر، و وعدا للطالب، فتقع بعد نحو « قام زيد»، و نحو « أقام زيد؟»، و نحو « اضرب زيدا، و قيّد المالقي
الخبر بالمثبت، و الطلب بغير النهي. و قيل:
لا تجيء بعد الاستفهام. و عن الأخفش: هي بعد الخبر أحسن من نعم، و
نعم بعد الاستفهام أحسن منها. و قيل تختص بالخبر، و هو قول الزمخشري و ابن مالك و
جماعة، و قال ابن خروف: أكثر ما تكون بعده.
ترجمه:
( اجل)
بسكون لام، حرف جواب بوده مانند: نعم لذا مانند آن براى تصديق مخبر و
اعلام مستخبر و وعده به طالب مىآيد نتيجتا بايد بگوئيم:
كلمه « اجل » بعد از مثل قام زيد و أقام زيد و أضرب زيدا
قرار مىگيرد.
ما لقى خبر را به مثبت و طلب را به غير نهى مقيّد ساخته است.
برخى از ادباء گفتهاند:
كلمه « اجل » بعد از استفهام درنمىآيد.
و از اخفش نقل شده كه گفته:
كله « اجل » بعد از خبر بهتر است از وقوع « نعم » بعد از آن و « نعم » بعد از استفهام بهتر است از آمدن « اجل » بعد از آن.
بعضى گفتهاند:
اجل اختصاص به خبر دارد و اين رأى زمخشرى و ابن مالك و جماعتى از
ادباء است.
ابن خروف مىگويد:
اغلب موارد وقوع « اجل » بعد از خبر مىباشد.
نام کتاب : الکلام الغنی؛ شرح فارسی بر باب اول مغنی نویسنده : ذهنی تهرانی، سید محمد جواد جلد : 1 صفحه : 102