هرگونه سخنى داريد، بايد با خدا داشته باشيد نه با مجرى و موضع او با موضع ميكائيل يكسان است.

بنابراين بيشتر مفسران، و يا گويندگان كه اين آيه را بر روح مجرّد تطبيق مى كنند و احياناً فلاسفه با الهام از اين آيه هستى را بر دو قسمت تقسيم مى كنند: «خلقى» و «امرى» پايه صحيحى ندارد. آرى، گستره وجود، به مادّى و مجرّد تقسيم مى شود، ولى ارتباطى با آيه ندارد.

يكى از «احبار» يهود با پيامبر(صلى الله عليه وآله) به مناظره مى پردازد

چرا عيسى در گهواره سخن گفت ولى شما نگفتيد؟

يكى از علماى يهود، به پيامبر گفت: شما خود را پيامبر خاتم، و برترين آنها مى دانيد، در حالى كه عيسى بن مريم در گهواره سخن گفت ولى شما سخن نگفتيد؟

پيامبر(صلى الله عليه وآله) در پاسخ گفت: وضع من، با وضع عيسى بن مريم تفاوت دارد. خدا او را فقط از مادر بدون اين كه داراى پدر باشد، آفريد. هرگاه عيسى پس از تولّد، سخن نمى گفت، در اين صورت، مادر او محكوم به عمل ناپسند مى گشت و احكام زناى محصن بر او جارى مى شد، خدا او را به سخن درآورد تا سپرى در برابر مادرش باشد.[1]

براى اين كه بتوانيم از مناظرات امامان معصوم نيز بهره مند شويم، در شماره هاى آينده به خواست خدا از هر امامى به صورت فشرده، مناظره يا مناظره هايى را تقديم خوانندگان مى نماييم.