10

هر كس مرا بر دو خليفه برترى بخشد حدّ افترا

بر او جارى مى شود

فضل بن شاذان شيعى شاخصى در منطقه نيشابور خراسان بزرگ بود. او آثار گرانبهايى از خود به يادگار نهاده كه متأسفانه از آنها فقط يك اثر به دست ما رسيده است. و آن «الايضاح» است. بررسى اين كتاب حاكى است كه وى در فقه اسلامى دست بسيار توانايى داشته است و به سان فقيهان امروز بر احكام استدلال مى كند گويا او از فراز اين قرون عبور كرده و به سان فقيهان بزرگوار قرن اخير اجتهاد مى نمايد.

مردى از او پرسيد: ناصبيان از اميرمؤمنان نقل مى كنند كه فرموده است: «لااُوتى برجل يفضّلنى على ابى بكر و عمر جلدته جلدة المفترى» (اگر فردى را به نزد من آورند كه مرا برتر از ابوبكر و عمر بداند، بر او حدّ افترا مى زنم).

فضل بن شاذان در پاسخ گفت: راوى اين حديث سويد بن غفله است و از نظر رجال شناسان، اين مرد در نقل احاديث اغلاط زيادى داشته و قابل اعتماد نيست.

سپس افزود: امّت اسلامى على را فردى عادل مى دانند و اين سخن با عدالت او سازگار نيست، زيرا آن كس كه على را برتر از آن دو بداند بر