ثورى، و ابراهيم مدنى، و فضيل بن عياض.

هارون: هر دو گروه را احضار كنيد، پس از حضور، رو به نوح بن دراج كرد: چرا از رأى مشهور برگشتيد؟

نوح بن دراج: به خاطر گفتار پيامبر كه فرمود: «اقضاكم على» و گفتار عمر بن الخطاب كه گفت:«اقضانا على».

هارون در فكر فرو رفت زيرا در برابر منطق نيرومند، طرف سخن نداشت سپس همگان را مرخص كرد و رو به امام كاظم(عليه السلام) كرد و گفت: در مورد وراثت ما سخنى نيز دارى بگوييد.

امام كاظم(عليه السلام): اگر قول مى دهيد آنچه كه در اين مجلس بازگو مى شود در جاى ديگر گفته نشود، من در اين مورد نيز سخن دارم.

هارون: با اشاره سر، موافقت خود را آشكار ساخت.

امام كاظم(عليه السلام): پيامبر ولايت را از آن كسانى دانست كه پيش از فتح مكه، به مدينه مهاجرت كنند و آيه مباركه شاهد اين گفتار است (وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يُهَاجِرُوا مَا لَكُمْ مِنْ وَلاَيَتِهِمْ مِنْ شَيءْ حَتَّى يُهَاجِرُوا)[1]، «كسانى كه ايمان آورده اند، و هجرت نكرده اند هيچ ولايتى از آنان براى شما نيست تا هجرت كنند».

و عموى ما عباس تا فتح مكه دست به هجرت نزد و پس از آن، مكه را به عزم مدينه ترك گفت.

هارون: اين مطلب را تاكنون بازگو كرده اى.