[5 سپس مرا از چيزى (كيفرى) كه فرمان تو موجب آن ميشود نگهدار، و از آنچه عدل تو بآن حكم ميكند رهائى ده، زيرا توانائى من از تحمّل انتقام و كيفر تو بر نميآيد، و نيروى من با خشم تو برابرى نتواند كرد، پس اگر تو مرا بحقّ جزا دهى (بكيفر رسانى) هلاكم مينمائى، و اگر برحمتت نپوشانى تباهم ميسازى (در حديث است: كسى بوسيله عمل خود ببهشت نميرود، گفتند: يا رسول اللّه و نه تو؟ فرمود: و نه من جز آنكه خدا مرا برحمتش بپوشاند)-] [6 بار خدايا از تو درخواست ميكنم كه بمن ببخشى- اى خداى من- چيزى را كه بخشيدن آن از تو چيزى نميكاهد، و برداشتن بارى (عفو از گناهان) را از تو ميخواهم كه برداشتن آن تو را گرانبار نميگرداند (بر تو آسان است)-] [7 از تو درخواست ميكنم كه بمن ببخشى- اى خداى من- نفس مرا كه آن را نيافريدى تا از بدى و زيانى بوسيله آن خود را بازدارى، يا بسبب آن بسودى راه‌جوئى، ولى آن را آفريدى براى ثابت كردن (بندگان) قدرت و توانائيت (را) بر آفريدن مانند آن، و براى حجّت و دليل آوردن بر آفريدن شبيه آن (غرض از آفرينش آنست كه بندگان بقدرت و عظمت او پى برده او را بپرستند تا رضا و خوشنودى و رحمت و مهربانيش را بدست آورده رستگار شوند، نه آنكه آفريننده خواسته سودى برد كه آن نقص است و او از نقائص منزّه و پاك ميباشد)-]