نيايش نوزدهم [1]

اى خداوند، باران بفرست و سيرابمان ساز و همراه با بارانى فزاينده و ريزنده، از ابرى در آفاق رونده و گياهان زيبا روياننده، رحمت خود بر ما ارزانى دار.

اى خداوند، ميوه‌ها را برسان و بر بندگانت احسان فرماى، گلها را شكفته گردان و زمين خود زنده نماى. فرشتگان خود، آن فرستادگان بزرگوار را بفرماى تا از سوى تو، بارانى سودمند و پيوسته و فراوان و گسترده و تند بار بياورند و همه جا را سيراب سازند، تا زمين مرده را زنده نمايى و هر چه را از دست رفته است بازگردانى و آنچه روييدنى است برويانى و در روزى مردم گشايش دهى، با چنان ابرى انبوه، گرانبار،