شاذان است محتمل است كه نام بشر كه در كتاب جماهر آمده اشتباه باشد و وى همان محمد بن شاذان باشد

يكى ديگر از جواهرشناسانى كه بيرونى در كتاب جماهر نام برده خطيبى است نام و نسب وى معلوم نشد. شارح و مصحح جماهر احتمال داده است كه وى ابو الحسن على بن ابراهيم بن نصرويه بن سخنام سمرقندى خطيبى متولد 365 و متوفى 440 يا 441 باشد كه نامش در الجواهر للمضيئه ص 349 ج 1 و تاريخ بغداد ج 11 ص 342 و انساب سمعانى ج 5 ص 168 آمده است.

وصف نسخ‌

نسخه‌هاى تنسوخ‌نامه كه نسخه چاپ حاضر با مقابله با آنها تهيه شده است بترتيب عبارت است از:

1- عكس نسخه كتابخانه اياصوفيا شماره 3605 كتابخانه مركزى دانشگاه. از نوشته پشت صفحه معلوم مى‌شود كه اين نسخه با كتاب ديگرى بنام نظام التواريخ بهم منضم بوده و نسخه عكس حاضر فقط تنسوقنامه است. اين نسخه داراى 173 ورق بوده كه يكصد ورق آن مخصوص به تنسوقنامه و هفتاد و سه ورق نظام التواريخ بوده است. در پشت صفحه اول چنين نوشته شده است:

«قد وقف هذه النسخة الشريفه سلطاننا الاعظم و الخاقان المعظم مالك البرين و البحرين خادم الحرمين الشريفين السلطان بن السلطان السلطان الغازى محمود خان وقفا صحيحا شرعيا. حرره الفقير احمد شيخ‌زاده المفتش باوقاف الشريفين غفر لهما»

و آخر نسخه باين عبارت تمام مى‌شود:

«و السلام تمت و ليتها تمت. وقع الفراغ من تحرير تنسوخنامه الايلخانى‌