و غياث الدين عبد الكريم بن جمال الدين ابن طاوس (648- 693)،

و سيد ركن الدين حسن بن محمد بن شرفشاه علوى استرابادى (متوفى 715)،

و كمال الدين ابو الفضائل عبد الرزاق بن احمد شيبانى معروف به ابن الفوطى (642- 723)،

و محيى الدين محمد بن شرف الدين يحيى عباسى نقيب و مدرس مدرسه مستنصريه،

و مجد الدين الياس بن محمد مراغى،

و كمال الدين ابو محمد رضا بن فخر الدين محمد حسينى افطسى آبى از سادات و نقباء آبه،

و عماد الدين ابو على عبد اللّه بن محمد بن عبد الرزاق حاسب، ابن الخوام،

و اثير الدين اومانى عبد اللّه (متوفى 656) مى‌باشند[1]

معرفى چند تن از جواهرشناسان معروف‌

بيرونى در مقدمه كتاب الجماهر فى معرفة الجواهر ترويحه و فصلى را بذكر نام گروهى از جواهرشناسان اختصاص داده است و جماعتى از آنان را كه در عهد خلافت مروانيان و عباسيان در اين فن مهارت داشته و شهرت يافته‌اند بنقل از نصر بن يعقوب ياد كرده، و چند تن ديگر را هم خود در اثناء كتاب بر آن عده افزوده است. از آنجا كه در جواهرنامه‌ها نام بعضى از آنها برده شده است مناسب ديد كه در اين پيشگفتار به پيروى از بيرونى براى شناسائى چند تن از آنان كه در عهد خود باوج شهرت رسيده و در كتب تواريخ نامشان ياد شده و يا آنكه اثر يا آثارى از آنها باقى مانده است ترجمه حال كوتاهى ايراد نمايد تا مطالعه‌كنندگان عزيز آنها را بشناسند و باحوالشان آشنا گردند

[1]براى شرح حال مفصل محقق طوسى رجوع شود به كتاب احوال و آثار خواجه طوسى بقلم نگارنده.