نقطه مى‌پردازد. جنبش فرهنگى در اين شهر موجب تأسيس كتابخانه‌اى شد كه گفته مى‌شود مشتمل بر سه ميليون جلد كتاب بوده است. همچنين معروف است كه در آن دوره جنبش شعرى فعالى در اين شهر داير بوده است.

شايان ذكر است كه سيد امين در مورد روابط ميان بنى عمار و سلاجقه به تاريخ ابن اثير استناد مى‌كند و ورود صليبيان به اين شهر، سال 503 ه بوده است.

قرائتى جديد از تاريخ اسلام:

بدون شك سيد امين، در جريان قرائت جديدش از تاريخ اسلام، در بسيارى از نكات و مواضع، بحث برانگيز بوده است. حقيقت آن است كه اين قرائت جديد، قرائتى متين است كه وصف علميت، بى‌طرفى و روشمندى تاريخى كه شرق جهان عرب به طور عام و لبنان به‌طور خاص به آن نيازمند است، به خود گرفته است. شايد فضيلت برجسته و بارز مورخ حسن امين، جرأت و تعهدش به گفتن حق باشد. اين همان چيزى است كه ما به دفعات در اين كتاب و به‌طور خاص در جريان رد نظريات دكتر عمر تدمرى، مشاهده كرديم.

سيّد امين در نوشته‌هايش بر پاسخ و رديّه نظرياتى كه ديگران ابراز كرده‌اند تكيه مى‌كند، و كتاب «صلاح الدين الايوبى بين العباسيين و الفاطميين و الصليبيين» پاسخى است بر كنفرانس بيروت، همچنان كه در آغاز بيان كرديم، و كتاب جديدش، «الوطن الاسلامى بين السلاجقة و الصليبيين» نيز در همين فضا و به عنوان پاسخ به نظريات دكتر عمر تدمرى كه يكى از شخصيتهاى كنفرانس مزبور بوده، نگاشته شده است، اما اينها هيچ‌گاه از شأن و مرتبه قرائت جديد سيد امين از تاريخ اسلام كه آن را در برابر تمامى مورخان عرب عرضه كرده است نمى‌كاهد. او مشكل بسيار بزرگى را مطرح مى‌كند و آن اين‌كه تاريخ عربى تحريف شده است و عمدتا در جهت مصلحت حاكمان و نظام‌هاى‌