مدرسه نيز به همان صورت قبل از حمله مغولها باقى مانده است.[1]

گفتار صاحب‌نظران درباره خواجه:

فراخوان خواجه نصير الدين طوسى از علما و دانشمندان با استقبال گرم آنان مواجه شد و نه تنها دانشمندانى كه در پى حمله مغولها، به سرزمينهاى ديگر هجرت كرده بودند، بلكه دانشمندان مناطق ديگر اعم از عرب و غير عرب به دعوت او پاسخ مثبت دادند و يكى پس از ديگرى به مراغه وارد شدند و مراغه محل اجتماع دانشمندانى از دمشق، موصل، قزوين، تفليس، مغرب و ديگر كشورهاى اسلامى شد.

در اين‌جا به جاست مطلبى را كه دانشمند دمشقى، مؤيد الدين عرضى، در مقدمه رساله‌اش كه در شرح آلات و ادوات رصدخانه مراغه نوشته و يك نسخه از آن در كتابخانه آستان قدس رضوى موجود است، بياوريم. ضمنا اين نويسنده [يعنى عرضى‌] يكى از دانشمندان عرب است كه به فراخوان خواجه پاسخ مثبت داد و دمشق را ترك كرد و به مراغه آمد و زير پرچم خواجه در اين عرصه پهناور علمى مشغول به كار شد. اينك متن نوشته او در مقدمه رساله‌اش:

«... همه اينها به اشاره سرور، معظم، امام اعظم، عالم فاضل، محقق كامل، الگوى علما و سرور حكما، افضل دانشمندان مسلمان حال و گذشته انجام گرفت. و كسى است كه خداوند تمامى فضايل و مناقب ستوده را كه در افراد زمان به‌طور متفرق وجود دارد، يك‌جا در او جمع كرده است، از قبيل: حسن‌

[1]دكتر مفيد آل ياسين.