كتبى را نگاشته باشد».

[نامه نگارى‌هاى بين خواجه و برخى علما و غير علما]

علاوه بر كتب و رساله‌هاى علمى فوق‌الذكر، بين خواجه و برخى علما و غير علما نامه نگارى‌هايى شده كه در كتب تاريخى موجود است و اينك به ذكر نام آنها مى‌پردازيم:

1- نامه‌اى از جانب هلاكو خان به ملك ناصر، پادشاه شام، بعد از فتح بغداد كه به املاى خواجه و به زبان عربى بوده است. تصويرى از اين نامه در كتاب «وصاف الحضره» موجود است.

2- نامه‌اى ديگر كه از جانب پادشاه مغول به ملك ناصر نگاشته شده و در كتاب «جامع التواريخ» مذكور است.

3- دو نامه از خواجه نصير الدين در پاسخ «علم الدين قيصر» كه در انتهاى بعضى از نسخ «الشافيه» درج شده است.

4- نامه‌اى به كاتبى قزوينى به زبان عربى. در پايان‌نامه، رد دليل حكما بر اثبات واجب تعالى آمده است.

5- نامه ديگرى به زبان عربى كه به جمال الدين على بن سليمان بحرانى نگاشته شده و در آغاز آن شرح «رسالة العلم» ذكر شده است.

6- نامه ديگرى به جمال الدين عين الزمان جبلى كه در برخى از مجموعه‌هاى ياد شده آمده است.

7- نامه ديگرى به محيى الدين محيا عباسى كه به زبان عربى نگاشته شده و در بعضى از منابع مشاهده شده است.

8- نامه‌اى به زبان فارسى به صدر الدين قونوى.

9- نامه‌اى به زبان فارسى به اثير الدين ابهرى.