است.

53- التقويم العلايى:

اين كتاب را به نام علاء الدين محمد، يكى از پادشاهان اسماعيلى تأليف كرده است.

54- نهاية الادراك و دراية الأفلاك:

در كتاب «كشف الحجب و الاستار» آمده كه خواجه نصير الدين طوسى اين كتاب را در عهد بهاء الدين محمد جوينى و به درخواست محمد بن عمر بدخشانى تأليف كرده است.

ضمنا بايستى توجه داشت نسبت پنج كتاب اخير به خواجه نصير الدين طوسى، قطعى نيست.

55- شرح ثمرة بطلميوس [يا «ترجمه ثمره»]:

اين كتاب بنابر خواهش و ميل خواجه بهاء الدين محمد بن شمس الدين وزير، حاكم اصفهان، نگاشته شده است. چه، كتاب «الثمره» اثر بطليموس از يونانى به عربى ترجمه و موضوعات و مطالب ديگرى به آن افزوده شده بود. اين كتاب مشتمل بر صد عبارت و گفتار است و به همين دليل به يونانى «انسطوريطا» خوانده مى‌شود. ترجمه و شرح اين كتاب در سال 670 هجرى پايان يافت.

56- بيست باب در معرفت اسطرلاب:

به اعتقاد مؤلف كتاب «الذريعه» اين كتاب تلخيص كتاب ديگر خواجه تحت عنوان «مأة باب» است.

57- مقاله‌اى در موسيقى:

نسخه‌اى از اين كتاب در كتابخانه ملى پاريس موجود است.

58- تحرير المنطق:

كتاب مختصرى است در علم منطق كه به زبان عربى نگاشته شده و حاوى نه فصل مى‌باشد. نسخه‌اى قديمى از اين كتاب در كتابخانه ملى تهران موجود است.

59- أساس الاقتباس:

اين كتاب بعد از كتاب «شفاء» بزرگ‌ترين و مهم‌ترين‌