فوطى» كه مانند ديگر مورخان، اين مطلب را ذكر كرده، تصريح نموده كه دايى خواجه، نور الدين على بن محمد شيعى بوده است.

3- نصير الدين ابو طالب عبد اللّه بن حمزه طوسى‌

اين مرد دايى پدر خواجه (محمد بن حسن) و از بزرگان علماى شيعه بوده است. خواجه نزد او استماع حديث كرده، از همو اجازه نقل حديث دريافت مى‌نمايد. اين فرد (استاد خواجه) از عفيف الدين محمد بن حسن شوهانى و او هم از شيخ مفيد عبد الجبار مقرى و او هم از شيخ الطائفه ابو جعفر محمد بن حسن طوسى نقل روايت مى‌كند. بنابراين خواجه نصير الدين طوسى از طريق چهار واسطه به شيخ طوسى مى‌رسد.

4- فريد الدين نيشابورى‌

ابو محمد حسن بن محمد بن حيدر فريد الدين نيشابورى معروف به «داماد»، فيلسوف و اصولى بوده است. اغلب مورخان بر اين عقيده‌اند كه اين فرد، شاگرد صدر الدين على بن ناصر سرخسى نيشابورى و او هم شاگرد افضل الدين گيلانى و گيلانى شاگرد ابن عباس لوكرى، شاگرد بهمنيار است كه بهمنيار شاگرد ابو على سينا بوده است. بنابراين سلسله، خواجه با پنج واسطه، شاگرد ابو على سينا بوده است. از طرف ديگر خواجه به يك واسطه شاگرد امام فخر رازى مى‌باشد.

خواجه، حكمت و فلسفه و از جمله كتاب «اشارات» اثر شيخ الرئيس ابو على سينا را نزد استادش فريد الدين نيشابورى فرا گرفت.

5- قطب الدين مصرى (كشته شده در سال 618 ه)

او ابراهيم بن على بن محمد سلمى است كه مغربى الاصل مى‌باشد، اما به دليل اين‌كه مدتى از زندگيش را در مصر سپرى مى‌كند، بعد از آن‌كه به خراسان‌