و اگر مهتر آن قوم كه نشسته باشند او بود حفظ مرتبه از او ساقط شود چه هرجا كه او نشيند صدر همانجا بود.

و اگر غريب بود و نه بجاى خود نشسته بود چون وقوف يابد بجاى خود آيد و اگر جاى خود خالى نيابد جهد در مراجعت كند بى‌آنكه اضطرابى يا تثاقلى از او ظاهر شود، و در پيش مردمان جز روى و دست برهنه نكند، و در پيش مهتران ساعد و پاى برهنه ننمايد و از زانو تا ناف بهيچ حال برهنه نكند نه در خلاء و نه در حضور كسى.

و در پيش كسى نخوابد و بپشت نيز نخوابد، خاصه اگر در خواب غطيطه (آواز خرخر كردن) كند، چه استلقاء (بپشت افتادن) موجب زياده شدن اين آواز بود.

و اگر در ميان جماعتى نعاس بر او غالب شود برخيزد اگر تواند و يا خواب را نفى كند بحديثى يا فكرى.

و اگر در ميان جماعتى بود و ايشان بخوابند او نيز موافقت كند يا از نزديك ايشان بيرون آيد و بيدار آنجا مقام نكند، و بر جمله چنان سازد كه مردمان را از او زحمتى يا نفرتى نرسد.

و بر هيچكس و در هيچ محفل گرانى ننمايد، و اگر بعضى از اين عادات بر او دشوار آيد با خود انديشه كند كه آنچه بسبب اهمال ادبى او را لازم آيد از مذمت و ملامت زياده از احتمال محنت و مشقت ترك آن عادت بود تا بر او آسان شود.

آداب طعام خوردن‌

اول دست و دهن و بينى پاك كند آنگاه بكنار خوان حاضر آيد، و چون بر مائده بنشيند بطعام خوردن مبادرت نكند مگر كه ميزبان بود و دست و جامه آلوده نگرداند و بزياده از سه انگشت نخورد و دهان فراخ باز