خصالى كه در باب زنان برشمرديم تربيت بايد فرمود و از خواندن و نوشتن منع نمود و هنرهائيكه از زنان محمود باشد آموخت و چون بحد بلاغت رسند با كفوى مواصلت بايد ساخت.

و چون از كيفيت تربيت اولاد فارغ شديم ختم اين فصل بذكر ادبهائى كنيم كه در اثناء سخن بشرح و تفصيل آن وعده داده‌ايم تا كودكان بياموزند و بدان متحلى شوند هرچند بايد كه همه اصناف مردم بر آن مواظبت نمايند و خويشتن را از آن مستغنى نشمرند چه تخصيص اين نوع بدين فصل نه بسبب آنستكه كودكان بدان محتاجتر باشند، بل بسبب آنست كه ايشان آنرا قابلتر توانند بود و بر مداومت آن قادرتر. و اللَّه خير الموفق و المعين.

آداب سخن گفتن‌

بايد كه بسيار نگويد و سخن ديگرى بسخن خود قطع نكند و هركه حكايتى يا روايتى كند و او بر آن واقف باشد وقوف خود بر آن اظهار نكند تا آنكس آن سخن باتمام رساند، و چيزى را كه از غير او پرسند جواب نگويد و اگر سئوال از جماعتى كنند كه او داخل آنجماعت بود بر ايشان سبقت ننمايد.

و اگر كسى بجواب مشغول شود و او بر بهتر از آن جوابى قادر بود صبر كند تا آن سخن تمام شود پس جواب خود بگويد بر وجهى كه در متقدم طعن نكند.

و در محاوراتى كه بحضور او ميان دو كس رود خوض ننمايد و اگر از او پوشيده دارند استراق سمع نكند و تا او را با خود در او مشاركت ندهند مداخلت نكند.

و با مهتران سخن بكنايه نگويد و آواز نه بلند دارد و نه آهسته بلكه اعتدال نگاه دارد.