از تمدّن يونان مانند مصر و چين نيز داراى تفكر فلسفى بوده است.

چيزى كه هست تفكر فلسفى به‌سان ديگر معارف بشرى، در بستر زمان، حالت تكامل پيدا كرده، و روزبه‌روز گسترده‌تر گشته است.

از نظر استاد بزرگ، مرحوم علّامه طباطبايى شمار مسائل فلسفى در تمدن يونانى از 200 مسأله تجاوز نمى‌كرد، ولى در فلسفه اسلامى به مرز 700 رسيده است.

ايشان اين سخن را در مقاله‌اى كه براى كنگره بزرگداشت صدر المتألهين نگاشته بودند، يادآور شده‌اند، ولى عناوين مسائلى را كه در فلسفه اسلامى پى‌ريزى شده‌اند، مشخص ننمودند، و اگر مرد برجسته‌اى، به‌سان ايشان تسلّط كامل بر معارف دو دوره داشته باشد، به اين امر قيام كند، در اين صورت عظمت فلسفه اسلامى و بزرگى رنج‌هايى كه حكيمان اسلام در پرورش اين نوع تفكر به كار برده‌اند، كاملا روشن مى‌گردد.

دو گروه مخالف فلسفه‌

مخالفان تفكر فلسفى را دو گروه تشكيل مى‌دهند:

1. گروه حسّ‌گرا كه به مادّه اصالت بخشيده و از ماوراء مادّه و حس، آگاهى ندارند، و احيانا به انكار آن برمى‌خيزند. البته اين گروه‌