فصل 8: در ذكر پاره‌اى از علامات دوستان خدا و اوصاف آنها است (صص 102- 125)؛ در كتابهاى الإحياء (ج 4، صص 320- 328): «القول في علامات محبّة العبد للّه تعالى»، مكاشفة القلوب (باب 9، ص 26- 28)، كيمياى سعادت (ص 758): آمده است و آنچه درباره خواطر است در شرح تعرّف (ج 3، ص 98)، مصباح الهداية و مفتاح الكفاية (ص 104)، الفتوحات المكّية (ج 1، ص 281) و منهاج العابدين غزّالى (متن عربى، صص 33- 36؛ ترجمه عمر بن عبد الجبّار ساوى، ص 45) وجود دارد.

مقاله سوم‌

فصل 1: در اشاره به كيفيّت وصول به منازل ابرار است (صص 129- 131)؛ اين مضامين در قوت القلوب ابو طالب مكّى (ج 1، صص 110- 128؛ ج 2، صص 50- 64) پراكنده است، و در الأربعين في أصول الدين غزّالى (اصل 8) باختصار آمده است. آنچه مربوط به وحدت وجود و موجود است در آثار ابن عربى فراوان ديده مى‌شود؛ براى نمونه، ر. ك: الفتوحات المكيّة، ج 1، ص 475.

فصل 2: در اشاره به صفت عشق و شوق است (صص 132- 136)؛ در الإحياء (ج 4، صص 286- 288): «كتاب المحبّة و الشّوق و الأنس و الرّضا» آمده است. غزّالى در كتاب الأربعين في أصول الدّين (صص 250، 251) نيز در اين خصوص باجمال سخن گفته و از خواننده خواسته است جهت تفصيل به كتاب الإحياء، «كتاب المحبّة» مراجعه كند: «و قد كشف الغطاء عن هذا في كتاب المحبّة من كتب الإحياء، فطالعها». همين مطالب در قوت القلوب مكّى (ج 2، صص 51- 54) و رسائل إخوان الصّفا (ج 4، ص 211) ديده مى‌شود.

فصل 3: در توضيح اينكه مبدأ اعمال صالحه عشق بارى و شوق به لقاى اوست (صص 137- 139). ر. ك: الإحياء، ج 4، صص 288- 296.