يكسان بود چون رجل طواّل و امرئة طوّال.

فصل: [ساختن اسم مفعول‌]

اسم مفعول از فعل ثلاثى مجرد بر وزن مفعول آيد چون مضروب مضروبان مضروبون مضروبة مضروبتان مضروبات و مضارب.

فصل: [اسم فاعل از فعل ثلاثى مزيد فيه و فعل رباعى مجرّد و مزيد فيه‌]

اسم فاعل از فعل ثلاثى مزيد فيه و فعل رباعى مجرّد و مزيد فيه چون فعل مستقبل معلوم آن باب باشد چنانچه ميم مضمومه به‌جاى حرف استقبال نهاده شود و ماقبل حرف آخر مكسور گردد (اگر مكسور نباشد) چون مكرم و منطلق و مستخرج و مدحرج و متدحرج و مجموع اينها دانسته مى‌شود- ان شاء اللّه تعالى.

فصل: [اسم مفعول از ثلاثى مزيد فيه و رباعى مجرد و مزيد فيه‌]

اسم مفعول از ثلاثى مزيد فيه و رباعى مجرد و مزيد فيه چون فعل مستقبل مجهول آن باب باشد چنانكه ميم مضمومه به‌جاى حرف استقبال نهاده شود و ماقبل حرف آخر مفتوح گردد (اگر مفتوح نباشد) چون مكرم و منطلق و مدحرج و متدحرج و مجموع اينها دانسته مى‌شود- ان شاء اللّه تعالى.

فصل: [معتلّ الفاء]

بدانكه معتلّ الفاء از باب فعل يفعل نيامده است در لغت فصيحه.