علامه محمّد قزوينى درباره شرح زندگى ابوالفتوح و تفسير او، موجود است. دومين بار در سال ۱۳۲۰ به وسيله آيه اللّه مهدى الهى قمشه اى تصحيح شده و در ده جلد با حواشى مصحّح به چاپ رسيده است. بار سوم در سال ۱۳۴۲ش، در دوازده جلد به تصحيح و توضيح آيه اللّه حاج ميرزا ابوالحسن شعرانى چاپ شد و چهارمين بار به همّت آستان قدس رضوى و تصحيح گروهى از محققين با سرپرستى آقايان دكتر محمدجعفر ياحقّى و دكتر محمّد مهدى ناصح در بيست مجلّد به طبع انتقادى رسيد كه چاپ آن حدود ده سال به طول انجاميد و آخرين مجلّدات آن در سال ۱۳۷۵ به دستِ مشتاقانِ آن رسيد.
چاپ اخير از هر جهت نسبت به چاپهاى قبل برترى دارد؛ چه اين چاپ به خواننده و محقّق اين اطمينان قلبى را مى دهد كه آنچه مى خواند، به قول و نظر ابوالفتوح بسيار نزديك است.
به جهتِ اهميّت ترجمه اين تفسير، نگارنده از سالهاى پيش، كه توفيق آشنايى با اين اثرِ بزرگ را حاصل كرد، بر آن شد تا متنى مَصحَح و منقّح از آن آماده كند. از اين رو، اساس كار خود را متن چاپ آستان قدس رضوى قرار داد، امّا در ضمن كار متوجه اين موضوع شد كه اين چاپ، اگر چه نسبت به سه چاپ گذشته از جهات فراوان مرجّح است و نزديك ترين متن به زبان ابوالفتوح، امّا به دلايلى كه مصححان محترم از آن گريزى نداشتند، داراى نواقصى است كه در ذيل به بعضى از آنها اشاره مى شود.
نظر به اينكه تصحيح تفسير ابوالفتوح، طبعِ آستان قدس رضوى در طول حدود ده سال انجام پذيرفته است و در اين مدّت نسخه اساس مصححان پيوسته تغيير كرده است، متن ترجمه و تفسير يكدست نمى نمايد. اگر فرض را بر آن بگذاريم كه نويسنده متن روض الجنان بيش از يك شخص نبوده است، پس نمى تواند يك واژه قرآنى در آيات متعدّد برابر نهادهاى گوناگون داشته باشد. وانگهى حوزه واژگان اين ترجمه و تفسير قاعدتاً بايد يكدست باشد و گوياىِ حوزه زبانى منطقه رى در قرن