يوحنّا كه مسيحى بوده است و اسلام آورده، در فرق گوناگون اسلامى به تفحص و تحقيق مى پردازد و سرانجام بر مذهب شيعه دوازده امامى ايمان مى آورد.
۳. رساله حسنيّه در مسئله امامت كه نخست به تازى نگاشته آمده و سپس به فارسى برگردانيده شده است. در اين رساله كنيزكى به نام حسنيّه، كه نخست كافر بوده وبعد اسلام آورده است، در محضر هارون الرّشيد در باب درستى مذهب شيعه و ابطال مذاهب اهل سنّت بحث و مناظره كرده. و سودمندى آن در اعتقادات عقلى و عبارات شرعى است. بعضى در انتساب آن به شيوخ ابوالفتوح رازى ترديدكرده اند.
۴. مشهورترين و گرانقدرترين آثار شيخ، تفسير روض الجنان و روح الجنان است كه در بيست جلد به نگارش در آورده و نخستين بار در پنج مجلّد به قطع بزرگ با خاتمة الطبع مرحوم علامه قزوينى به سال ۱۳۱۵ش به طبع در آمده و سپس بارها در ده مجلّد انتشار يافته است و جداگانه از تصحيح مطبعى و ملاحظات استادان دانشمند فقيد مهدى الهى قمشه اى و ميرزا ابوالحسن شعرانى برخوردار آمده و نسخ خطى آن نسبتاً فراوان است.
اين تفسير از مهم ترين تفاسير شيعه و گرانقدرترين تفاسير فارسى در اين مذهب شريف است و تاريخ تأليف آن ميان ۵۱۰ تا ۵۵۶ق است.
وى در تفسير هر يك از سوَر شريف قرآن اطلاعاتى درباره نام آن و شماره آيات و حروف و مكّى يا مدنى و ناسخ و منسوخ بودن و فوايد هر سوره و نظرهاى قرّاء درباره آيات آن و شأن نزول آنها و امثال اين مسائل، مطالبى سودمند مى آورد و سپس به نقل و ترجمه آيه متوالى مى پردازد و معانى تحت اللّفظى هر آيه را مى آورد. آن گاه يك يك كلمات را معنى و تفسير مى كند و معنى هر لغت و كيفيّت و قرائت و چگونگى اِعراب هر كلمه را روشن مى سازد و عقايد و نظريّات نادرست را رد مى كند و نظر خود را باز مى نمايد و در بعضى مسائل فقهى و كلامى، به ويژه مسائل فقهى، فتوا مى دهد. و در ذكر روايات، گاهى عين روايت را نقل مى كند و گاهى هم ضمن نقل روايت، معلوم مى دارد كه از قول كيست و گاهى نيز به بحث لغوى