آيه ۱۵:
بردارنده درجات است خداوند عرش، برافگند وحى از فرمان خود بر آنكه خواهد از بندگانش تا بترساند از روز قيامت.
(روض الجنان، ج ۱۷، ص ۴) برداشته پايگاهها و درجاتها خداوند عرش بفرستد جبريل را از فرمان او بر آنك خواهد از بندگان او تا بيم كند روز به هم رسيدن.
(ترجمه تفسير طبرى، ج ۶، ص ۱۵۸۹) آيه ۳۹:
اى قوم اين زندگانى سراى دنيا متاعى است، و سراى بازپسين است كه سراى آرام است.
(روض الجنان، ج ۱۷، ص ۲۴)
اى گروه به درستى كه اين زندگانى اين جهان برخورداريست، و به درستى كه آن جهان آن است خانه قرارگاه و آرامش.
(ترجمه تفسير طبرى، ج ۶، ص ۱۵۹۳) سوره محمّد (۴۷)
آيه ۴:
چون هستى آنان را كه كافر بودند زن گردنها تا آنگه كه بسيار بكشى از ايشان، استوار كنى بند را يا منّت نهى پس از آن و يا فدا كنى تا فرو نهد كارزار سلاحهايش آن و اگر خواهد خداى كينه بكشد از ايشان و لكن تا بيازمايد بهرى را به بهرى و آنان كه كارزار كنند در ره خداى، باطل نكند كارهاى ايشان.
(روض الجنان، ج ۱۷، ص ۲۸۸) و چون برسيد بدان كسها كه كافر شدند [ببايد زد] گردنها، تا چون سست كرده باشيد سخت كنيد بندها را، [يا منّت بايد نهادن، يعنى آزاد بايد كردن سپس آن يا بازيابد فروختن] تا بنهند گروه حرب سلاح هاى آن، و آن، اگر خواهد خداى (عزّوجلّ) داد خواهد از ايشان، و لكن بيازمايد برخى از شما به برخى، و آن كسها كه كشته شوند اندر راه خداى، خداى (عزّوجلّ) نه گم كند كردار ايشان.
(ترجمه تفسير طبرى، ج ۶، ص ۱۶۹۲)