responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 1  صفحه : 94
تجويز مى‌كند. در لغت نيز كاربرد ابْ براى جدّ، عمو، شوهرِ مادر و بر هر صاحب اختيار و بزرگى كه پيروى مى‌شود، تجويز شده است. اين توسعه در كاربرد، اختصاص به زبان عرب ندارد و در زبان‌هاى ديگر نيز رايج است. [1]
محدّثان و مفسّران شيعه، در تأييد نظر خود به چند دليل استناد كرده‌اند:
1. اتّفاق نظر مورّخان مبنى بر اين‌كه نام پدر ابراهيم، تارخ يا تارح بوده است. [2]
2. روايات متواتر و مستفيضى كه پدرانِ پيامبراسلام را از آدم تا عبدالله خداپرست مى‌داند؛ [3] از جمله اين روايت معروف كه فريقين با اندكى اختلاف از پيغمبراكرم صلى الله عليه و آله نقل كرده‌اند: «لَم يَزَل يَنقُلُنِىَ اللّهُ مِن أصلابِ الطّاهرينَ إلى‌ أرحامِ المُطهّراتِ حَتّى أخرَجنى فى عالَمِكُم هذا لَم‌يُدَنِّسنى بِدَنَسِ الجاهِليَّة» [4] خداوند همواره مرا از صُلب پدران پاك به رحم مادران پاك منتقل مى‌كرد تا متولّد شدم و هرگز مرا به آلودگى‌هاى جاهليّت نيالود.
بدون ترديد، روشن‌ترين آلودگى دوران جاهليّت، شرك و بت‌پرستى بود كه پدران رسول خدا از آن دور بوده‌اند. به نظر مجلسى، اخبارى كه از طريق شيعه، براسلامِ پدران محمّد صلى الله عليه و آله دلالت مى‌كند، مستفيض، بلكه متواتر است. [5]
3. استغفار ابراهيم در اواخر عمر خود براى پدر و مادرش: «رَبَّنا اغفِرلِى وَ لِولِدَىَّ و لِلمؤمِنِينَ يَومَ يَقومُ الحِسَابُ‌/ پروردگارا! روزى كه حساب برپا مى‌شود، بر من و پدر و مادرم و بر مؤمنان ببخشاى» (ابراهيم/ 14، 41) بيان‌گر ايمان پدر و مادر ابراهيم است و اگر آنان مشرك مى‌بودند، او نمى‌توانست برايشان آمرزش بطلبد؛ زيرا براساس آيه 113 توبه/ 9 پيامبر و مؤمنان حق ندارند براى مشركانى كه اهل دوزخ‌اند، استغفار كنند؛ هرچند از نزديكان آنان باشند؛ از سوى ديگر در آيه 114 توبه/ 9 آمده‌است كه وقتى ابراهيم از هدايت آزر مأيوس، و دشمنى او با خدا روشن شد، از او بى‌زارى جست: «فَلَمّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنّهُ عَدُوٌّ للّهِ تَبَرَّأ مِنهُ». [6] 4. قرآن خطاب‌به‌رسول خدا مى‌فرمايد: «الَّذِى‌يَرل- كَ حِينَ تَقُومُ* و تَقَلُّبَكَ فِى‌السجدينَ‌ آن‌كس كه چون به نماز] برمى‌خيزى، تو را مى‌بيند و حركت تو را
[1]. الميزان، ج 7، ص162- 165
[2]. مجمع‌البيان، ج 4،ص 497
[3]. همان؛بحارالانوار، ج 12، ص 49
[4]. مجمع البيان، ج 4،ص 497؛ التفسيرالكبير، ج 13، ص 39 و ج 24، ص 174
[5]. بحار الانوار، ج12، ص 49
[6]. نمونه، ج 5، ص304؛ روح‌المعانى، مج 7، ج 11، ص 50
نام کتاب : اعلام القرآن نویسنده : فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 1  صفحه : 94
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست