3.
برخى از مفسّران، در تفسير آيه «وَ قالوا كُونوا
هُودًا أو نَصرى تَهتَدوا ...» (بقره/ 2، 135)
مىنويسند: روزى عبداللّهبنصوريا به پيامبر گفت: هدايت، همان چيزى است كه ما
برآنيم؛ پس از ما پيروى كن و هدايت شو و نصارا نيز مانند همين سخن را به پيامبر
گفتند.[1] 4.
در شأن نزول آيه «و أنِ احكُم بَينَهُم بِما أَنزلَ اللّهُ و لا تَتَّبِع
أَهواءَ هُم وَ احذَرهُم أَن يَفتِنُوكَ عَن بَعضِ ما أَنزلَ اللّهُ إليكَ ...» (مائده/ 5، 49) كه خطاب به پيامبر مىگويد: درباره يهوديان به آنچه
خدا فرود آورده، داورى كن و از هواهايشان پيروى مكن، گفتهاند: از جمله آنان،
ابنصوريا بود.[2] 5.
طبرسى در تفسير آيه «لَنيَضُرّوكُم إلّاأذىً ...» (آلعمران/ 3، 111) و آيه پس از آن كه درباره يهوديان واذيّت و آزار
آنان برضدّ مسلمانان است، از قول مقاتل مىنويسد: بزرگان يهود، از جمله
عبداللهبنصوريا، ديگر يهوديان تازه مسلمان، مانند عبداللَّه بن سلام را به جهت
اسلامشان سرزنش مىكردند كه اين آيات نازل شد.[3] 6.
قرطبى در شأن نزول آيه «يأيّها الّذين أُوتوا الكِتبَ
ءَامِنوا بِما نَزَّلنا مُصدّقًا لِما مَعَكم ...»
(نساء/ 4، 47) مىنويسد: رسول خدا صلى الله عليه و آله به رؤسا و بزرگان احبار
يهود، مانند عبدالله بنصوريا و كعببناسيد فرمود: اى يهود! از خدا بترسيد و
اسلام آوريد. به خدا سوگند! مىدانيد كه آنچه شما را بدان مىخوانم، حقّ است.
آنها سخن حضرت را انكار و آنچه را مىدانستند، مخفى كرده و بر كفر خود افزودند[4] كه اين آيه درباره آنان نازل شد. 7.
طبرسى در شأن نزول آيه «إنَّ الّذين يَكتُمونَ ما
أنزَلنا مِنَ البَيّنتِ ...» (بقره/ 2، 159) مىنويسد:
اين آيه در حقّ يهود، از جمله ابنصوريا و نصارا است كه امر پيامبر صلى الله عليه
و آله و نبوّتش را انكار كردند؛ در حالىكه نشانههايش را در تورات و انجيل به طور
قطع مىديدند.[5] 8.
ابوالفتوح رازى از قول ضحّاك نقل مىكند كه: مقصود خداوند از آيه «الّذين ءاتَينهم الكِتبَ يَتلونَه حَقَّ تِلاوَتِه أُوللِك
يُؤمِنونَ بِه» (بقره/ 2، 121) كه در باره مؤمنان به كتاب آسمانى است، جهودانى
هستند كه به پيامبر صلى الله عليه و آله ايمان آوردند و از جمله آنها[1]. جامعالبيان، مج1، ج 1، ص 784 [2]. اسبابالنزول، ص162 [3]. مجمعالبيان، ج 2،ص 813 [4]. تفسير قرطبى، ج 5،ص 158 [5]. مجمعالبيان، ج 1،ص 441