است . اين يادداشت به قلم محمدكاظم بن محمديوسف بن محمدباقر طباطبايى حسينى تبريزى درباره كتاب روض الجنان و شخصيت ابوالفتوح است . اين نوشته در اصل در ابتداى جلد اول چاپ اول آمده است . [1]
مقدمه آقاى مراقبى، با معرفى «خاتمة الطّبع» قزوينى آغاز مى شود . بعد از آن به معرفى پژوهش مفصل عسكر حقوقى درباره ابوالفتوح و تفسيرش مى پردازد و در ادامه تحليلى از عصر ابوالفتوح و شرايط رى عرضه مى كند. [2]
مقدمه مراقبى برخلاف ديگر مقدمه ها كه به زندگينامه مؤلف و نسخه شناسى و محتواى كتاب مى پردازند ، بيشتر به اختلافات شيعه با اهل سنت و جايگاه و نقش ابوالفتوح در اين اختلافات پرداخته است . مهمترين بخش مقدمه مراقبى تلاش او براى نشان دادن جايگاه و منزلت او در بين دانشمندان شيعه است كه از شيخ صدوق و اسكافى آغاز مى كند و ويژگيهاى فكرى هر يك را برمى شمارد تا به ابوالفتوح مى رسد و تمايزهاى او از ديگران را روشن مى كند. [3]

انوار ، سيدعبداللّه (متولد ۱۳۰۳)

فهرست نسخ خطى كتابخانه ملى ايران ، تهران ، كتابخانه ملى ، ۱۳۷۹.
نويسنده ذيل معرفى نسخه هاى روض الجنان به ابوالفتوح هم پرداخته است . گزارش او چنين است :
جمال الدين ابوالفتوح حسين بن على بن محمد بن احمد بن حسين بن احمد خزاعى رازى از علماء اماميه وعاظ قرن ششم هجرى بود و نسبت وى به بديل بن ورقاء كه از صحابه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله بوده مى رسد و منتجب الدين مؤلّف فهرست متولد به سال ۵۰۴ ق و متوفى به سال ۵۸۵ ق و ابن شهرآشوب مازندرانى مؤلّف معالم العلماء متوفى به سال ۵۸۸ ق به تصريح خود در دو كتاب نام برده بالا شاگرد وى بودند.

[1] روض الجنان ، چاپ مراقبى ، ج ۱ ، ص۱۲ـ۱۵ .

[2] همان ، ص۳ـ۴ .

[3] همان ، ص۴ـ۸ .