آقابزرگ تهرانى درباره كتاب و نويسنده اش نوشته است :
عدة الخلف فى عدة السلف للشيخ على بن شيرعلى البروجردى الجالبردى السهورى نزيل النجف من ۱۳۱۴ والمتوفى بها بالسل فى ۱۳۲۸ و هو «منظوم فى الرجال» . مرتب على بابين اولهما فى العلماء والمجتهدين فى عشرة فصول ، اولها فى علماء القرن الثالث عشر و تقهقر إلى القرن الرابع للهجرة و ما قبله فجعلهم فى الفصل العاشر ، و بعد خاتمة فيها ستة فوائد : ۱ . مشايخ الطوسى ۲ . مشايخ الصدوق ۳ . مشايخ الكلينى ۴ . فى النساء ۵ . فى الكنى والالقاب والانساب ۶ . فى جمع من علماء القرن الحاضر. [1]

معصومعليشاه ، محمد معصوم بن زين العابدين (۱۲۷۰ـ۱۳۴۴ق)

طرائق الحقائق ، تصحيح محمدجعفر محجوب ، تهران ، كتابخانه سنائى ، بى تا ، ج۲.
اين كتاب از منظر عرفانى و تصوف به بررسى مسائل به ويژه قرآن پرداخته است . نويسنده ابتدا روايتى در تفسير آيه اى از قرآن به نقل از تفسير ابوالفتوح آورده و در صفحه۲۸۰ شعرى از دعبل به نقل از تفسير ابوالفتوح آورده است و در صفحه ۳۸ نيز روايتى در تفسير آيه اى به نقل از تفسير ابوالفتوح آورده است . به هرحال، منبع سودمندى در زمينه ريشه هاى باورهاى عرفانى و صوفيانه ابوالفتوح است.

مامقانى، عبداللّه بن محمد حسن [2] (۱۲۵۲ـ۱۳۱۱/ ۱۲۹۰ـ۱۳۵۱ق/ ۱۸۷۲ـ۱۹۳۲م)

تنقيح المقال. تهران ، چاپ سنگى . چاپ اول: نشر آل البيت لاحياء التراث، سال ۱۴۲۳ ه. ج۲، ص۶۹، ۱۵۵. ج۱، ص۱، ۵۶، ۷۶، ۸۰، ۳۳۶.
كتاب مامقانى از كتابهاى اصيل در زمينه رجال است . مامقانى در يك جا ترجمه ابوالفتوح را آورده است و در جاهاى ديگر ضمن تراجم ديگر رجال، همين اطلاعات

[1] الذريعة ، ج ۱۵ ، ص۲۲۷ .

[2] نام ديگر او عبداللّه ممقانى است. تعجب اينكه در مستند مشاهير، تاريخ تولد و وفات او را فقط به ميلادى آورده است، ولى آقابزرگ تهرانى تاريخ قمرى ايشان را آورده است (الذريعه، ج۴، ص۴۶۶).