پايان بخش كلام افندى تا اينجا اينگونه است :
كان رحمه اللّه كثير العلم وافر الفضل غزير الرواية عن العلماء والمشائخ جامعا للفضائل . [1]
افندى درباره آثار علمى ابوالفتوح هم گزارشهايى دارد كه در فصل نخست آمده است .

مازندرانى حائرى، محمد بن اسماعيل (۱۱۵۹ـ۱۲۱۵ق)

منتهى المقال فى احوال الرجال. چاپ اول: به كوشش مؤسسه آل البيت لاحياء التراث، قم، ۱۴۱۶ق. ص۳۲، ۱۱۲، ۱۱۳، ۳۴۹.
از كتابهاى معتبر رجالى شيعه است و اطلاعات آن درباره ابوالفتوح، كوتاه است.
حسين بن على بن محمد بن احمد الخزاعى الرازى النيسابورى، مضى فى جدّه احمد بن الحسين بن احمد ما يدلّ على جلالته . اقول : مرّ ذلك عن عمه . و فيه أيضا : الشيخ الإمام جمال الدين ابوالفتوح الحسين بن على بن محمد بن احمد الخزاعى الرازى ، عالم واعظ مفسر دين ، له تصانيف ، منها : التفسير المسمى بروض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن عشرون مجلّدا ، و روح الاحباب و روح الالباب فى شرح الشهاب .

نيشابورى كنتورى، سيد اعجاز حسين (درگذشت ۱۲۸۶ق)

كشف الحجب و الاستار. قم، نشر مكتبة آيه اللّه مرعشى نجفى، ۱۴۰۹ق.
اين كتابشناسى اطلاعات برخى از آثار ابوالفتوح را آورده است :
روح الاحباب و روح الالباب فى شرح الشهاب لجمال الدين ابى الفتوح الحسين بن على بن محمد الخزاعى الرازى.
روض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن فى عشرين مجلد بالفارسية لجمال الدين ابى الفتوح الحسين بن على بن محمد الخزاعى الرازى .

[1] همان ، ص۱۵۸ .