اصفهان باشد و حال آنكه قبر او به شهادت يكى از معاصرين او ابن حمزه كه خود در وقت وفات وى در شهر رى حاضر بوده و به شهادت حمداللّه مستوفى در نزهة القلوب به علاوه شياع و استفاضه مابين اهالى محل از اقدم الايام إلى يومنا هذا ، در جوار مرقد حضرت عبدالعظم در دو فرسخى جنوب طهران واقع است و واضح است كه منشأ اين اشتباه صاحب مجالس شهرت كاذبه اى است كه در آن ايام يعنى در اوايل عهد صفويه به تصريح مولى احمد اردبيلى در حديقة الشيعة ، چنانكه گذشت ، مابين عوام اصفهان منتشر بوده كه قبر ابوالفتوح عجلى شافعى را كه در اصفهان است با قبر سمى او ابوالفتوح رازى شيعى امامى عمدا يا سهوا اشتباه كرده بوده اند و به اين بهانه چون قريب العهد به مذهب اهل سنت و جماعت بوده زيارت پيران قديم خويش را از دست نمى داده اند. [1]
نيز مرحوم طباطبايى در مورد اين اشتباه شوشترى مى نويسد :
امّا اينكه قاضى نوراللّه شنيده است مزار شيخ ابوالفتوح در اصفهان است گويا صاحب عنوان را به شيخ ابوالفتوح اسعد بن ابى الفضايل عجلى شافعى كه در زمانى نزديك به شيخ رازى يعنى در سنه ششصد هجرى در اصفهان درگذشته است اشتباه كرده باشد. [2]

حاجى خليفه، مصطفى بن عبداللّه (۱۰۱۷ـ۱۰۶۷ق)؛ بغدادى، اسماعيل پاشا (درگذشت ۱۳۴۱ق/ ۱۸۳۹ـ۱۹۲۰م)

كشف الظنون عن اسامى الكتب و الفنون. مقدمه احمد شمس الدين. چاپ اول: بيروت، نشر دارالكتب العلميه، ۱۴۱۳ق.
ايضاح المكنون. محقق: محمد شرف الدين و رفعت بيلكه الكبيسى. بغداد، منشورات مكتبة المثنى. نشر وكالة المعارف، ۱۹۴۵م.

[1] خاتمة الطّبع ، روض الجنان ، ج ۱۲ ، ص۲۳۲ .

[2] روض الجنان ، چاپ ۱۳۲۳ق ، مقدمه طباطبايى ، ص۴ .