عذاب هاى الهى

خداوند از عذاب هايى كه بر قوم فرعون فرستاد چنين سخن مى گويد: «قوم فرعون سال ها در قحط و خشكسالى زيستند، آن گاه آنان را به نقصان ميوه آزموديم، باشد كه بينديشند. هنگامى كه نعمت و خوشى به آنان مى رسيد، مى گفتند: اين خود براى ما است و حق ماست ، و اگر در سالى با قحطى، فقر، بيمارى، وبا و آفت گرفتار مى شدند، مى گفتند: اين از شومى موسى و قوم او است . خير و شرى كه به آنان مى رسيد از جانب خدا بود، اگر خرد داشتند از خدا طلب خير مى كردند و از او مى خواستند شر و بدى را از آنان دور سازد». قوم فرعون گفتند: «اگر آيت و معجزه و حجتى نيز براى ما بياورى و بخواهى با آن ما را فريب دهى ما هرگز به تو ايمان نمى آوريم و تو را باور نخواهيم كرد». پس خدا عذاب هاى چندى بر فرعون و قوم او فرستاد؛ عبداللّه بن عباس گفته است: «اولين عذاب طوفان بود»، ديگرى گفته است: «مرگ بود». برخى نيز گفته اند: «ملخ بود». برخى گفته اند: «قمل بود». بر پايه روايتى قمل، شپش سياه است كه در گندم مى افتد و آن را از بين مى برد». گفته اند كه خداى تعالى قمل را بر چهارپايان قوم فرعون مسلط كرد، آن چنانكه چهارپايان ناتوان شدند و هيچ كارى نتوانستند انجام دهند. برخى گفته اند: «عذاب هايى كه خدا