نفرين نوح عليه السلام

خداوند نوح عليه السلام را فرستاد تا آنها را به يگانگى خدا دعوت كند و از عذاب او بترساند اما ثروتمندانِ قومش به او مى گفتند تو آدمى همچون ما هستى. بر ايشان پيامبرى يك انسان امرى جديد به نظر مى آمد و حتى از جهت آفرينش ظاهرى، او را از خود برتر نمى ديدند.
نوح عليه السلام هم به پاسخ آنها مى گفت: اختلاف من و شما در اين است كه خداوند به من بصيرت و دلايلى به نام نبوّت بخشيده كه ديدنى نيست و بر شما پوشيده است. من در تبليغ دين خدا از شما مزد و اجرى نمى خواهم و پاداش من نزد خداوند است.
قوم نوح عليه السلام او را به خاطر فقر و تنگدستى تمسخر مى كردند و او در مقابل مى گفت: «من ادّعاى ثروتمندى و غيب دانى نمى كنم.»
سرانجام مردم به او گفتند: «اى نوح! تو جنگ با ما را شروع كرده اى و در جدال با ما زياده روى مى كنى. ما به تو ايمان نخواهيم آورد و اگر حق با توست عذابى را كه وعده مى دادى بر ما بفرست.»
نوح عليه السلام جواب داد: «فرستادن عذاب به دست من نيست و در فرمان