نوح و چگونگى پيامبرى او [1]

نوح عليه السلام اوّلين پيامبرى بود كه خداوند پس از ادريس مبعوث فرمود. او در آن زمان پنجاه سال داشت و درودگر (نجّار) بود. فرزندان حضرت آدم در آن روزگار بر دو گروه بودند. عده اى اهل بيابان و گروهى در كوهستان زندگى مى كردند. جماعت كوهستان مردانى زيباروى ولى زنانى زشت منظر داشتند در حالى كه اهالى بيابان بر عكس زنانى زيباروى و مردانى زشت صورت بودند.
روزى ابليس در لباس يك برده به ميان مردم بيابان نشين رفت و خود را براى كار معرفى كرد كه يكى از آنها قبول كرد در عوض چوپانى به ابليس مزد بدهد. در اين ميان ابليس با ساختن نى و نواختن آن مردم را به سوى خود جلب كرد. وسيله اى كه تا آن روز مردم نديده بودند و كم كم با شنيدن صداى آن به رقص و شادمانى پرداختند.
ماجراى نى نوازى چوپان (ابليس) به گوش اهالى كوهستان رسيد. در يكى از اعيادِ مردم بيابان نشين كه با زنان زينت كرده خود به كوى و برزن

[1] برگرفته و تلخيصى است از: تفسير روض الجنان و روح الجنان، ج ۵، ص ۱۹۰ـ۱۹۴؛ ج ۶، ص ۲۶۲ـ۲۸۱. و نيز روض الجنان، ج ۸، ص ۲۴۲ـ۲۵۰؛ ج ۱۰، ص ۱۷۸ـ۱۸۱؛ ج ۱۰، ص ۲۵۷ـ۲۸۰ .