ادبى مسائل اين تفسير بازگو شده است.
۳. روش ترجمه آيات در تفسير روض الجنان، كه آقاى غلامعلى سبحانى شرح و گزارش كرده و خلاصه اى از گفتار سوم نويسنده در اين پايان نامه است.
۴. «مهارتها و شگرفيهاى برابرسازى در تفسير»، از محمدعلى ملكى يكى ديگر از مقالات مربوط به اين رساله است كه به دليل اهميت از گفتار پنجم پايان نامه برگزيده شده و مباحث اختصاصى اين تفسير شرح داده شده است.

۴. اهم انديشه هاى كلامى ابوالفتوح رازى

اين نوشته، كه رساله دوره كارشناسى ارشد فلسفه اسلامى آقاى عبدالعلى عنايتى در دانشگاه قم است كه با راهنمايى آقاى على محامد و مشاورت آقاى محمدجواد حيدرى در سال ۱۳۷۷ دفاع شده است. در اين رساله به يكى از ابعاد مهمّ تفسير توجه شده و روش ابوالفتوح رازى در برخورد با مباحث كلامى نشان داده شده است. ابوالفتوح، كه دغدغه دفاع از عقايد شيعه را داشته، در قالب تفسير و شرح معانى و مراد الهى، عقايد مخالفان و استدلال آنها را در حوزه عقايد نقد مى كند؛ حتى در قالب ذكر برخى داستانها به صورت غير مستقيم موضع خود را نشان مى دهد.
جايگاه اين تفسير را در قرن ششم در ميان انبوهى از تفسيرهاى كلامى نمى توان ناديده گرفت، به ويژه آنكه همه آن تفسيرها به زبان عربى نگاشته شده و ابوالفتوح رازى در عصر طلايى علم كلام در شكل گسترده اين موضوعات را مطرح كرده است. از نكات جالب توجه تفسير روض الجنان در مباحث كلامى، دسترسى ابوالفتوح به دو تفسير مشهور كلامى آن عصر، يعنى تفسير قرآن قاضى عبدالجبار همدانى (م ۴۱۵) و تفسير ابو مسلم اصفهانى (م ۳۲۲) است كه در جاهايى از تفسير از آن دو نقل قول مى كند؛ در حالى كه امروز اين دو تفسير در اختيار نيست.
كارى كه در اين پژوهش به همت آقاى خدادادى انجام شده، گزارشى تحليلى از