responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : توضيح المسائل نویسنده : صافی گلپايگانى، لطف الله    جلد : 1  صفحه : 29
مسأله 142 - خوردن و آشاميدن عين نجس مثل مردار و شراب و خورانيدن آن حتى به اطفال، حرام است بلكه بايد طفل را از خوردن آن منع نمايند، و خوردن و آشاميدن چيزى كه نجس شده و خورانيدن آن به اشخاص بالغ و هم چنين خورانيدن متنجسى كه ضرر دارد به اطفال، حرام است و با عدم ضرر هم احتياط مستحب ترك خورانيدن به اطفال است.
مسأله 143 - فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد اگر نجس بودن آن را به طرف بگويند اشكال ندارد. ولى در غير خوراكيها كه شستن آنها متعارف نيست يا براى آنچه شرط آن طهارت است به كار بوده نمىشود، اگر نگويد اشكال ندارد.
مسأله 144 - اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند، لازم نيست به او بگويد.
مسأله 145 - اگر جائى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت بجاى نجس رسيده است بنا بر احتياط واجب لازم بايد به آنان بگويد.
مسأله 146 - اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بايد به مهمانان بگويد. اما اگر يكى از مهمانان بفهمد، لازم نيست به ديگران خبر دهد. ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه ممكن است بواسطه نجس بودن آنان خود او هم نجس شود، بايد بعد از غذا به آنان بگويد.
مسأله 147 - اگر چيزى را كه عاريه كرده نجس شود، چنانچه صاحبش آن چيز را در كارى كه شرط آن پاكى و طهارت واقعى است استعمال مىكند مثل وضو و غسل احتياط واجب آنست كه نجس شدن آن را به او بگويد و اگر در كارى كه شرط آن طهارت ظاهرى است استعمال مىكند مثل لباس نماز گزار،

نام کتاب : توضيح المسائل نویسنده : صافی گلپايگانى، لطف الله    جلد : 1  صفحه : 29
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست