responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : توضيح المسائل نویسنده : فاضل لنكرانى، محمد    جلد : 1  صفحه : 28
سيد الشهداء (ع) در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد بايد تا وقتى كه يقين نكرده‌اند كه به كلى از بين رفته به آن مستراح نروند.
مسأله 145 - خوردن و آشاميدن چيز نجس حرام است و نيز خورانيدن عين نجس به اطفال حرام مىباشد، ولى اگر خود طفل غذاى نجس را بخورد يا با دست نجس غذا را نجس كند و بخورد جلوگيرى از او لازم نيست.
مسأله 146 - فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد اگر نجس بودن آن را اعلام نكند اشكال ندارد، ولى چنانچه انسان بداند كه خريدار يا عاريه گيرنده آن را در خوردن و آشاميدن استعمال مىكند بايد نجاستش را به او بگويد.
مسأله 147 - اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند لازم نيست به او بگويد.
مسأله 148 - اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت بجاى نجس رسيده است، لازم نيست به آنان بگويد.
مسأله 149 - اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بايد به مهمان ها بگويد، اما اگر يكى از مهمان ها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد.
مسأله 150 - اگر چيزى را كه عاريه كرده نجس شود اگر بداند كه صاحبش آن چيز را در خوردن و آشاميدن استعمال مىكند، واجب است به او بگويد.
مسأله 151 - اگر بچه بگويد چيزى كه در دست او است نجس است و يا بگويد: آن چيز را آب كشيدم، نبايد حرف او را قبول كرد. اگر چه بعيد نيست حرف بچه مميز كه خوب و بد را مىفهمد يا بچه مراهق (يعنى بچه‌اى كه نزديك به بلوغ است) معتبر باشد.


نام کتاب : توضيح المسائل نویسنده : فاضل لنكرانى، محمد    جلد : 1  صفحه : 28
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست