س 999

- در قريه‌اى كه قسمتى از آن در دامنه كوه است و آب آن را فرا نمى‌گيرد و قسمت ديگر هم آب گير و مزروعى است آن قسمت را كه در دامنه كوه بوده اهالى قريه مسطّح نموده و در آن خانه بنا كرده‌اند ولى تمام آنها از اراضى دائره و بايره مشهور به موقوفه است در اين صورت زن كه هشت يك بر است از كليه متصرفى اعم از خانه و غيره ارث مى‌برد يا نه و هم چنين وقف جبال كه باير و حاصل خيز نيست صحيح است يا فقط اراضى مزروعه بايد متعلق وقف باشد و در مندرجات وقفنامه هم اشاره به زمينهاى مزروعى است.

ج‌

- هر گونه تصرّف در موقوفه موكول به اذن متولى شرعى موقوفه است و اما احياء زمين موات اگر حريم ملك شخصى يا موقوفه باشد بدون اذن مالك يا متولى شرعى موقوفه به احياء كسى مالك آن نمى‌شود و چنانچه حريم نباشد هر كس بقصد تملّك احياء كند مالك آن مى‌شود و اما ارث زن از قيمت متصرفى اگر مقصود از متصرفى موردى است كه شرعا براى متصرف حقى ثابت باشد زن نيز از آن حق ارث مى‌برد و اگر مقصود چيز ديگرى است واضح بيان فرمائيد تا جواب داده شود و وقف جبال و زمينهاى موات قبل از احياء و تملك، صحيح نيست.

س 1000

- شخصى مبلغ يك هزار تومان وجه براى مسجدى وقف نموده و صيغه وقف هم خوانده شده آيا اجازه مى‌فرماييد وجه مذكور را صرف بناء غسالخانه بنماييم يا خير.

ج‌

- اگر مقصود وقف پول است صحيح نيست و اگر صاحب آن وصيت كرده كه اين مبلغ را صرف مسجدى بنمايند وصيت او صحيح است و در صورتى كه بيش از ثلث او نباشد نافذ است و اگر بيشتر از ثلث تركه او باشد بمقدار ثلث نافذ و در ما زاد بر ثلث محتاج به امضاء ورثه است و صرف آن در غير مسجد جايز نيست.

س 1001

- آيا در وقف قصد قربت معتبر است يا خير.

ج‌

- احتياط به قصد قربت حتى در وقف خاص ترك نشود.