- گوسفندى كه براى قربانى حضرت اسماعيل عليه السّلام اسم برده شده
لاغر است و قابل استفاده نمىباشد اگر حالا آن را بفروشند و به جاى آن گوسفند
ديگرى براى سال ديگر تعيين كنند چه صورت دارد و اگر مخارجى به آن حيوان بدهند تا
فربه شود آيا مىشود بعد از كشتن از گوشت قربانى بابت مخارج برداشت يا نه.
ج
- در صورتى كه نذر صحيح با صيغه عربى يا فارسى واقع شده باشد واجب
است عين همان گوسفند را قربانى كنند و گوسفند ديگر مجزى نيست و بر فرض تحمل مخارج
نمىتوانند از گوشت جبران كنند.
س 908
- شخصى گوسفندى را براى قربانى نذر كرده و خود شخص بدون وصيت فوت
نموده و داراى دو نفر صغير است مادر صغير چون احتياج داشته گوسفند را فروخته و در
احتياجات صغير به مصرف رسانيده آيا جائز بوده يا نه و اگر جائز نبوده مىتواند به
جاى گوسفند فروخته شده گوسفند ديگرى معين نمايد يا نه.
ج
- اگر نذر صحيح با صيغه شرعيه بوده مادر صغيرها از ملك خودش به ارزش
آن گوسفند، گوسفند ديگرى بخرد و به مصرف نذر شوهر برساند و اگر عين گوسفند باقى
باشد خود آن را پس بگيرد و به مصرف نذر برساند.
س 909
- شخصى عينى را نذر مطلق در راه حضرت عباس عليه السّلام كرده آيا مىشود
قيمت آن چيزى را كه نذر كرده به سيد داد يا اين كه گوسفندى نذر حضرت عباس (ع)
كرده، مىشود به سيد بدهد يا نه.
ج
- اگر نذر صحيح كردهاند بايد آن چه نذر كرده بدهد و قيمت آن كافى
نيست بلى مىتواند آن را به سيد بدهد و بعد از او بخرد.
س 910
- برنجى كه نذر مىكنند در دهه عاشورا اطعام كنند هر گاه خشكش را به
فقرا بدهند قبول است يا نه.
ج
- در صورتى كه نذر صحيح كرده و صيغه عربى يا فارسى خوانده باشد