بايد تمام مهر را به زوجه بدهد و به مدلس رجوع كند توضيحا اين كه زوج مى‌تواند فسخ نكند و در صورتى كه فسخ نكرد اگر با وجود شرط بكارت باكره نبوده مى‌تواند تفاوت مهر المثل ثيبه و باكره را از مهر المسمى كسر نمايد.

س 564

- شخصى در حال مرض روانى بوده بعضى از مؤمنين خير انديش براى او زنى عقد كردند بعدا روز بروز حال او بدتر شده به طورى كه آرام و قرار ندارد و موجب زحمت ديگران و خانواده خود مى‌باشد براى زوجه او راه فسخ و نجاتى هست يا نه و اگر محتاج بطلاق باشد در موضوع طلاق او چه تكليفى داريم چون دادگاه هم اجازه طلاق او را صادر مى‌نمايد.

ج‌

- اگر بيمارى روانى او به نحوى نبوده كه بحد جنون رسيده باشد و خودش ازدواج كرده وقتى بحد جنون برسد زن مى‌تواند عقد را فسخ نمايد و اگر جاهل بحكم بوده فعلا كه علم پيدا كرده فسخ نمايد و اگر مجنون بوده و ولىّ شرعى عقد كرده و زن نمى‌دانسته در اين صورت هم مى‌تواند فسخ نمايد و اگر زن هم مى‌دانسته ولىّ شرعى او در صورت ضرورت و مصلحت مجنون مى‌تواند او را طلاق دهد و اگر مجنون بوده و عقد بدون اذن ولىّ شرعى بوده اصل عقد باطل است و محتاج بطلاق نيست و بايد عده نگهدارد و پس از انقضاء عده مى‌تواند شوهر كند و اگر نزاع موضوعى در بين است مرافعه شرعيه لازم است.

س 565

- زنى شخصى را به شوهرى گرفته در حالى كه سالم و بى‌عيب و معمولى بوده و بعد به اختلال حواس و جنون اطباقى گرفتار و موجب آزار و اذيت زن شده و علاوه بر اين نفقه زن را نه خودش و نه پدرش راضى نيستند بپردازند و هم حاضر نيستند او را طلاق بدهند چون جنون شخص نامبرده بعد از بلوغ واقع شده طبق ولايت حاكم شرع اجازه مى‌فرماييد كه زن مزبوره را مطلقه نماييم يا نه.

ج‌

- در فرض سؤال اگر جنون او طورى باشد كه اوقات نماز را تشخيص ندهد زوجه اختيار فسخ دارد و حاجت بطلاق ندارد و البته اين اختيار فسخ فورى‌