س 476

- در حدود شانزده سال قبل ازدواجى واقع شده و مهريه مثلا پنج رأس گوسفند بمبلغ يك صد تومان و يك فرد قالى بمبلغ يك صد تومان در عقد نامه ذكر شده الحال زوج زوجه خود را طلاق مى‌دهد زوج مى‌گويد مبلغ مذكور را به زوجه مى‌دهم زوجه هم مى‌گويد گوسفند و قالى را مى‌خواهم و حال آن كه قيمت گوسفند دويست و پنجاه تومان مى‌شود و قالى هم از پانصد تومان كمتر نمى‌شود اگر وجه را زوج به زوجه بدهد مديون زوجه نيست يا اين كه بايد فرش و گوسفند را بدهد.

ج‌

- بر حسب ظاهر عبارت مذكوره زوج فعلا بايد پنج رأس گوسفندى كه در وقت عقد يك صد تومان قيمت كرده و يك فرد قالى كه در آن وقت يك صد تومان قيمت داشته بدهد اگر چه قيمت آنها ترقى كرده باشد.

س 477

- شخصى پنج سال قبل ازدواج كرده و مهريه زوجه خود را از بابت خانه و فرش و لباس و پانزده مثقال طلا آلات به مبلغ پانزده هزار تومان معين كرده و در ضمن اين چند سال مبلغ بيست هزار تومان طلا آلات و ساعت براى زوجه خودش گرفته و الحال مى‌خواهد زوجه خود را طلاق بدهد آيا اين بيست هزار تومان طلا آلات تمليك زوجه شده است و زوج نمى‌تواند مطالبه كند با اين كه مى‌تواند اين طلا آلات را از زوجه خود بگيرد و فقط پانزده هزار تومان مهريه را به او بدهد.

ج‌

- اگر زوج بيكى از مملكات لازمه شرعيه آنها را تمليك زوجه كرده فعلا نمى‌تواند استرداد كند و الا مى‌تواند ما زاد بر مهريه را از او بگيرد.

س 478

- هر گاه زوج و زوجه در مهريه توافق دارند لكن زوج مدعى است كه پرداخته و بينه هم ندارد و زوجه منكر است وظيفه چيست.

ج‌

- چنانچه زن قسم بخورد قولش مقدم است.

س 479

- هر گاه زوج به مقدار مهريه به زوجه بدهد پس از آن اختلاف كنند، زوج بگويد آن چه دادم مهريه بود و زوجه بگويد مهريه نبود و تو آن را بعنوان هبه دادى قول كداميك مقدم است.