قرار مزاوجت مى‌گذارند و فرارا بشهر ديگر مى‌روند و در آنجا عمل زناشويى انجام شده، و دختر حمل برداشته و به وطن مراجعت مى‌نمايند پدر و مادر راضى نيستند و لكن پسر و دختر بهمان قرار داد عمل زناشويى را انجام مى‌دهند پدر و مادر، دختر را نامزد پسرى ديگر مى‌كنند آيا اين عمل زنا، يا در حكم زنا است و حد زنا را بايد در طرفين جارى نمود يا خير و آن حمل ولد الزنا يا ولد شبهه و يا ولد شرعى است و آيا پدر و مادر مى‌توانند بدون رضاى دختر يا با رضاى او وى را به شوهر ديگر بدهند يا خير در حالى كه پسر (واطى دختر) راضى نيست و آيا مى‌توانند پسر يا دختر را مجبور بطلاق كنند و اگر اجبار بطلاق كنند اين طلاق صحيح است يا خير.

ج‌

- در فرض مسأله اگر دختر رشيده و بالغه بعقد در آمده و صيغه عقد خوانده شده باشد صحت عقد بعيد نيست هر چند دختر باكره باشد و پدر و مادر راضى نباشند و احتياط آنست كه پدر عقد را امضاء كند و جايز نيست زوج را مجبور بطلاق نمايند و اگر مجبور كنند طلاق باطل است.

س 443

- آيا وطى زوجه‌اى كه نه سالش تمام نشده جايز است يا خير.

و آيا در اين جهت فرقى بين عقد انقطاعى و دائمى هست يا نه.

ج‌

- جايز نيست و در اين حكم تفاوتى بين دائمه و منقطعه نيست.

س 444

- اگر زوجه كمتر از نه سال داشته باشد هر گونه استمتاع از او بغير از وطى جايز است يا خير.

ج‌

- بلى جايز است.

س 445

- زنى كه مانع طبيعى از جماع در قبلش باشد و زوج به همين سبب وطى در دبرش مى‌نمايد آيا بر مرد واجب است كه اين زن را در رأس چهار ماه وطى نمايد يا نه.

ج‌

- در فرض سؤال بر زوج واجب نيست.

س 446

- اگر شخص نابالغى به دختر نابالغه دخول كند ازدواج بين‌