س 421

- در عقد فضولى كه محتاج به اجازه است آيا اجازه بايد فورى باشد يعنى بدون فاصله پس از عقد يا خير.

ج‌

- لازم نيست پس اگر اجازه با فاصله شدن زمان طولانى بعد از عقد هم حاصل شود صحيح است چه تأخير اجازه از جهت جهل به وقوع عقد يا بخاطر فكر و مشورت كردن باشد.

س 422

- آيا در اجازه نمودن عقد فضولى لفظ خاصى لازم است يا خير مثل اين كه بگويد به عقدى كه خوانده شده راضى هستم.

ج‌

- لازم نيست و هر لفظى كه دلالت بر انشاء رضايت به عقد فضولى نمايد كافى است بلكه فعلى هم كه دلالت بر انشاء رضايت نمايد كفايت مى‌كند.

س 423

- آيا در عقد فضولى قصد فضوليت و التفات به آن معتبر است يا خير.

ج‌

- لازم نيست و ميزان در فضولى بودن عقد صدور آن است بحسب واقع از غير كسى كه اختيار عقد با او است پس اگر كسى خيال كند ولى يا وكيل است و عقد را واقع سازد و بعد كشف خلاف شود عقد فضولى است و با اجازه صحيح مى‌شود.

س 424

- هر گاه مرد يا زن عقد فضولى را رد نمايد و پس از رد اجازه كند يا اول اجازه كند بعد رد نمايد حكمش چيست.

ج‌

- ردّ بعد از اجازه و هم چنين اجازه بعد از رد بلا اثر است يعنى با اجازه عقد لازم مى‌شود و با ردّ فسخ مى‌گردد و در اين جهت تفاوتى نمى‌كند كه اجازه قبل از رد يا رد قبل از اجازه از خود معقود له واقع شود يا از ولىّ او بنا بر اين اگر مثلا شخصى صغيره‌اى را بنحو فضولى براى كسى عقد كند و ولى صغيره اين عقد را اجازه كند پس از اين كه صغيره كبيره شد حق رد عقد را ندارد و اگر ولى عقد مذكور را رد كند صغيره پس از بلوغ حق اجازه ندارد.