- ملكى كه به رعيّت، اجازه داده مىشود زكاة زراعت آن به عهده مالك
است يا رعيّت و آيا رضايت زارع و عدم رضايت او موجب تفاوت در حكم مىشود يا نه؟.
ج
- در فرض سؤال، زكاة بر رعيّت است كه حين انعقاد حبّه مالك غلّه
مىباشد چه اجاره با رضايت زارع باشد و چه بدون آن، نهايت در صورت اوّل بايد اجرة
المسمّاة به مالك بدهد و در صورت دوّم اجرة المثل، لكن اگر بنحو مزارعه باشد سهم
هر يك كه بحدّ نصاب برسد بايد زكاة خود را بدهد.
س 20
- شخصى زمينى را در تصرّف دارد ولى مالك آن نيست و با زيد قرار داد
مىكند كه زيد با بذر خود، زمين را كشت كند و درو نمايد و گندم آن را با آن شخص،
تنصيف كند و او هم گندم خود را با پسرش كه جدا زندگى مىكند قسمت مىنمايد در اين
صورت زكاة بر، كيست؟.
ج
- هر كس مالك گندم باشد اگر سهم خودش بحدّ نصاب رسيد زكاة بر او واجب
است چه مالك زمين باشد و يا نباشد. بلى اگر زمين را كه تحت اختيار زارع گذاشته غصب
باشد، مزارعه، صحيح نيست و مقدارى كه مقرّر شده كه سهم غاصب باشد در صورتى كه
مالك، مزارعه را امضاء كند مال مالك زمين است و زكاة هم بر او است و اگر ردّ كند
مال زارع است.
س 21
- شخصى عوض اجرت كارش به قدرى گندم بدست آورد كه به حدّ نصاب بود آيا
زكاة به اين گندم تعلّق مىگيرد يا نه؟.
ج
- زكاة به آن تعلّق نمىگيرد.
در زكاة، اداء عين لازم است يا قيمت هم مجزى است
س 22
- گوسفند يا گاوى كه انسان از بابت زكاة بايد بدهد، جائز است كه بفروشد
و پولش را تقسيم نمايد يا نه؟.
ج
- فروش زكاة بدون اذن حاكم شرع مشكل است لكن جائز است قيمت گاو يا
گوسفند را بدهد و اداء عين، لازم نيست و قيمت را مىتواند بين چند نفر تقسيم كند و
چنانچه بخواهد از عين بدهد واجب است يك حيوان تمام به يك فقير،