مسائل نماز قضا

س 1

- در بعضى از اوقات، ديده شده كه عدّه‌اى نماز فريضه را به جاى نافله مى‌خوانند مانند اين كه در شبهاى قدر ماه مبارك رمضان به جاى صد ركعت نافله وارده، شش شبانه روز نماز قضا مى‌خوانند، اكنون آيا نماز قضاء آنان مجزى از آن نافله هست يا نه؟.

ج‌

- مجزى از نافله نيست و لكن خواندن نمازهاى قضا اهمّ است، نماز قضا را بخواند خصوصا اگر احتمال بدهد كه بعدا توفيق قضاى واجب را پيدا نمى‌كند.

س 2

- شخصى در سفر، نماز ظهر را شكسته خواند، بعد قصد اقامه نموده و نماز عصر را تمام خواند. بعد از نماز عصر از قصدش برگشت و از طرفى يقين كرد كه يكى از آن دو نماز، باطل بوده اكنون تكليفش مادامى كه در آن محلّ است نسبت به نمازهاى آينده چيست و وظيفه‌اش نسبت به آن دو نمازى را كه خوانده چه مى‌باشد؟.

ج‌

- در فرض سؤال، كه بعد از نماز عصر، عدول از قصد اقامه نموده وظيفه او در آن محلّ- به جهت استصحاب حكم تمام، كه به قصد عشره ثابت شد- اتمام نماز و گرفتن روزه است و احوط جمع است و نسبت به قضاى آن دو نماز اگر دو ركعت قضا قصرا بقصد ما فى الذّمّه به جا بياورد كافى است.

س 3

- آيا كافرى كه مشرّف به دين اسلام مى‌گردد، قضاء نماز و روزه دوران كفرش بر او واجب است يا نه؟.

ج‌

- بر كافرى كه اسلام را اختيار مى‌كند قضاء نمازها و روزه‌هاى فوت شده‌