كثير السّفر را پيدا مى‌كند يا نه؟.

ج‌

- در صورتى كه مدّت مسافرت، نامعلوم باشد، اين شخص، مسافر است، مگر آن كه به قدرى امتداد پيدا كند كه صدق كند شغل اين شخص در سفر است كه در اين صورت بايد نماز را تمام بخواند و روزه را هم بگيرد.

س 25

- بعضى از كارگران شركت نفت در دوره سال، چند ماه بايد در مسافرت باشند، مثلا براى توزيع يخ، در تابستان، همه روزه بايد مسافرت شرعى را بروند و برگردند اكنون تكليف نماز و روزه آنان چيست؟.

ج‌

- در اين مدّت كه شغل آنان تقسيم يخ، در سفر است، نماز ايشان تمام و روزه آنان صحيح است، فقط در سفر اوّل، شكسته بخوانند.

س 26

- شخصى كه كارش در تمام سال بردن جنس به تهران و آوردن جنس از آنجا و بردن به جاهاى ديگر است، آيا چنين شخصى تحت عنوان آنان كه شغلشان سفر است داخل مى‌باشد- چون شغل او تجارت و ملازم با مسافرت است- يا نه؟.

ج‌

- شخص مذكور، چنانچه ده روز متوالى در منزل نمى‌ماند نماز او در سفر، تمام و روزه او صحيح و عين مصداق (التاجر يدور فى تجارته)، مى‌باشد.

س 27

- طلبه‌اى همه هفته، شبهاى جمعه، براى تبليغ به دهى مى‌رود كه فاصله آن از يك راه، يك فرسخ و نيم و از راه ديگر هفت فرسخ است كه روى هم رفته چهارده فرسخ مى‌شود، ضمنا مقدارى زمين و ملك نيز در آن ده دارد. آيا حكم مسافر بر او مترتّب مى‌شود يا نه؟.

ج‌

- اگر همه هفته براى تبليغ به آن ده مى‌رود بنظر اين جانب، اگر چه از راهى كه مسافت آن هفت فرسخ است برود وظيفه‌اش اتمام نماز و گرفتن روزه است و در اين صورت اگر اتّفاقا ده روز، در وطن، بى قصد يا با قصد و يا در خارج از وطن، با قصد، توقّف كرد در سفر اوّل بايد نمازش را شكسته بخواند و روزه‌اش را افطار كند و داشتن يا نداشتن زمين و ملك بنظر حقير، دخالت در اين مسأله، ندارد.

س 28

- اگر دائم السّفر، بيش از ده روز، در منزل بماند و سپس به‌