مسأله 886- بهتر آن است كه حاج پس از اعمال روز دهم در صورت امكان براى انجام اعمال مكه به مكه بيايد، و در صورتى كه امكان نداشت، روز يازدهم به مكه بيايد، بلكه احتياط آن است كه تا قبل از ظهر روز سيزدهم اعمال مكّه را انجام دهد، اگر چه تأخير انداختن آن تا آخر ذيحجه جايز است.

مسأله 887- كسانى كه حج إفراد و يا حج قران بجا مى‌آورند جايز است طواف زيارت و سعى را بر وقوف در عرفات و مشعر مقدّم بدارند، اگر چه ضرورتى در كار نباشد، ولى به خاطر كراهتى كه دارد بهتر است آن را مقدّم ندارند.

مسأله 888- كسانى كه حج تمتّع به جا مى‌آورند جايز نيست اختيارا طواف و سعى را بر وقوف به عرفات و مشعر مقدّم بدارند، و در صورت تقديم، طواف و سعى باطل و اعاده آن لازم است.

مسأله 889- از حكمى كه در مسئله قبل ذكر شد چند طايفه مستثنى هستند:

أ- زنى كه خوف حيض يا نفاس پس از اعمال منى را داشته باشد، و براى او امكان ماندن در مكه تا زمان پاك شدن به خاطر رفتن كاروان وجود نداشته باشد.

ب- بيماران و پيرانى كه به خاطر كثرت ازدحام، توانايى طواف پس از اعمال منى را نداشته باشند.