ميقات در لغت به محلّى كه در وقت معيّن در آن اجتماع مىكنند، و
همچنين به زمان خاصّى كه براى كار خاصّى قرار داده مىشود، گفته شده است. بنابراين
ميقات احرام به دو نوع زمانى و مكانى تقسيم مىگردد.
ميقات زمانى حج: به ميقات زمانى حج در قرآن مجيد با بيان «الحجّ اشهر
معلومات» اشاره شده است كه به ماههاى شوّال و ذيقعده و ذيحجه تفسير گرديده است.
عمره مفرده در طول سال ممكن بوده، و وقت خاصى ندارد.
ميقات مكانى حج: مواقيت مكانى حج مكانهاى خاصى است كه پيامبر گرامى
اسلام آن را مشخص و تعيين فرموده است، و گذشتن از آن و يا محاذى آن بدون احرام
براى حاج و معتمر جايز نيست و پيغمبر گرامى اسلام (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم)
شش مكان را به عنوان ميقات معيّن فرموده است.
1- مسجد شجرة: كه (ذو الحليفه يا آبار على) هم ناميده مىشود، و آن
ميقات اهل مدينه و كسانى است كه از طريق مدينه به مكّه مشرف مىشوند، و آن دورترين
ميقات نسبت به مكه است كه از مدينه تقريبا هفت كيلومتر فاصله دارد، و فاصله آن تا
مكه