نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 9 صفحه : 246
كه تحت حكومت منند بزنم بخدا نزديك اين كار نمىروم ما دام كه مردم شبها به
بحث مىنشينند و ما دام كه ستارگان آسمان يكى پشت سر ديگرى طلوع و غروب دارد [1] در اشعار دعبل
خزاعى در قصيده معروفى كه در حضور امام على بن موسى الرضا ع خواند اين شعر آمده
است.
سابكيهم ما ذر فى الافق شارق
و نادى مناد الخير فى الصلوات
" من بر شهيدان خاندان پيامبر گريه مىكنم تا آن زمان كه خورشيد بر افق
مشرق نور مىپاشد و تا آن زمان كه بانگ اذان براى دعوت به نماز بر منارهها سر
مىدهد" [2] البته
اين مخصوص به ادبيات عرب نيست، در زبانهاى ديگر نيز كم و بيش وجود دارد و به هر
حال دلالت آيه بر ابديت نبايد جاى گفتگو باشد.
و به اين ترتيب نيازى به گفتار كسانى كه مىگويند آسمان و زمين در اينجا آسمان
و زمين قيامت است، كه جاودانى مىباشد نخواهد بود.
5- استثناء در آيه چه مفهومى دارد؟.
جمله استثنائيه" إِلَّا ما
شاءَ رَبُّكَ" (مگر آنچه پروردگارت بخواهد) كه در آيات
فوق هم در مورد اهل بهشت آمده و هم اهل دوزخ، براى مفسران ميدان وسيعى جهت بحث شده
است، و مفسر بزرگ طبرسى در تفسير اين استثناء ده وجه از مفسران نقل كرده است كه به
عقيده ما بسيارى از آنها سست و با آيات قبل يا بعد به هيچوجه سازگار نيست، و لذا
از بيان آنها چشم مىپوشيم و تنها آنچه را كه صحيحتر بنظر ما مىرسد در اينجا مىآوريم
و آن دو تفسير است: