احاطه دارد" (إِنَّ رَبِّي بِما تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ).

سخنگوى بليغ كسى است كه در برابر تمام موضع گيرى‌هاى طرف مقابل موضع خود را در لابلاى سخنانش مشخص كند، از آنجا كه مشركان قوم شعيب در آخر سخنان خود، او را تهديد ضمنى به سنگسار كردن نمودند، و قدرت خود را به رخ او كشيدند، شعيب موضع خويش را در برابر تهديد آنها چنين مشخص مى‌كند:

" اى قوم من! هر چه در قدرت داريد انجام دهيد و كوتاهى نكنيد و هر كارى از دستتان ساخته است مضايقه ننمائيد" (وَ يا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلى‌ مَكانَتِكُمْ‌) [1]" من نيز كار خودم را مى‌كنم" (إِنِّي عامِلٌ‌).

" اما بزودى خواهيد فهميد چه كسى گرفتار عذاب خوار كننده خواهد شد من يا شما و چه كسى دروغگو است، من يا شما؟" (سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذابٌ يُخْزِيهِ وَ مَنْ هُوَ كاذِبٌ‌).

و حال كه چنين است، شما در انتطار بمانيد، من هم در انتظارم (وَ ارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ‌) [2]" شما در انتظار اين باشيد كه بتوانيد با قدرت و جمعيت و ثروت و نفوذتان بر من پيروز شويد من هم در انتظار اين هستم كه مجازات دردناك الهى بزودى دامان شما جمعيت گمراه را بگيرد و از صفحه گيتى بر اندازد"!

[1]" مكانة" مصدر يا اسم مصدر به معنى قدرت بر چيزى داشتن است.

[2]" رقيب" به معنى حافظ و مراقب و نگاهبان است، و در اصل از" رقبه" كه به معنى گردن است گرفته شده و اين معنى يا به خاطر آنست كه شخص حافظ و مراقب گردن كسى را كه در حفاظت او است حفظ مى‌كند (كنايه از اينكه جان او را حفظ مى‌كند) و يا به خاطر اينكه گردن مى‌كشد تا برنامه پاسدارى و حفاظت را انجام دهد.