بايد محل خود را رها كند و به صاحب اصلى باز گردد وديعه گفته‌اند.

در حقيقت آيه فوق مى‌گويد: تصور نشود كه خداوند تنها به جنبندگانى كه در جايگاه اصلى قرار دارند روزى مى‌بخشد و به اصطلاح سهميه آنها را در خانه‌هايشان مى‌آورند، بلكه هر كجا باشند و در هر وضع و شرائطى قرار گيرند، سهم آنها را از روزى به آنان مى‌بخشد چرا كه هم جايگاه اصلى آنان را مى‌داند و هم از تمام نقاطى كه به آن نقل و مكان مى‌كنند، با خبر است. از حيوانات غول پيكر دريايى گرفته تا جنبندگان بسيار كوچكى كه به زحمت به چشم ديده مى‌شوند هر يك مناسب حالشان آنچه را لازم دارند مقرر كرده است.

اين روزى به اندازه‌اى حساب شده و مناسب حال موجودات است كه از نظر" كميت" و" كيفيت" كاملا منطبق بر خواسته‌ها و نيازهاى آنها است، حتى غذاى كودكى كه در رحم مادر است، هر ماه بلكه هر روز، با ماه و روز ديگر تفاوت دارد، هر چند ظاهرا يك نوع خون بيشتر نيست، و نيز كودك در دوران شيرخوارگى با اينكه ظاهرا ماههاى پى در پى غذاى واحدى دارد، اما تركيب اين شير هر روز با روز ديگر متفاوت است!.

4-" كتاب مبين" به معنى نوشته آشكار است و اشاره به مرحله‌اى از علم وسيع پروردگار مى‌باشد كه گاهى از آن تعبير به" لوح محفوظ" مى‌شود.

ممكن است اين تعبير اشاره به اين باشد كه هيچكس نبايد براى به دست آوردن روزى خود كمترين نگرانى به خويش راه دهد، و تصور كند ممكن است در گرفتن سهم خويش، به اصطلاح، از قلم بيفتد، چرا كه نام همگى در كتاب آشكارى ثبت است، كتابى كه همه را احصاء كرده و آشكارا بيان مى‌كند.

آيا اگر در يك مؤسسه نام تمام كارمندان و كاركنان در دفترى به روشنى ثبت شده باشد احتمال از قلم افتادن كسى مى‌رود؟