90- و
معذوران از اعراب (نزد تو) آمدند كه به آنها اجازه (تخلف از جهاد) داده شود، اما
آنها كه به خدا و پيامبرش دروغ گفتند (بدون هيچ عذرى در خانه خود) نشستند، به زودى
كسانى را كه از آنها كافر شدند (و معذور نبودند) عذاب دردناكى خواهد رسيد.
تفسير:
در اين آيه
به تناسب بحثهاى گذشته، پيرامون منافقان بهانه جو و عذرتراش اشاره به وضع دو گروه
از تخلف كنندگان از جهاد شده است: نخست آن دسته كه واقعا معذور بودهاند.
و ديگر گروهى
كه بدون عذر و به عنوان سركشى و عصيان سر از انجام اين وظيفه بزرگ باز زدند.
نخست
مىگويد:" گروهى از اعراب باديهنشين كه از شركت در ميدان جهاد معذور بودند
نزد تو آمدهاند تا به آنها اجازه داده شود و معاف گردند" (وَ
جاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ).
و در
مقابل،" كسانى كه به خدا و پيامبر دروغ گفتند، بدون هيچ عذرى در خانه خود
نشستند" و به ميدان نرفتند (وَ قَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا
اللَّهَ وَ رَسُولَهُ).
در پايان
آيه، گروه دوم را شديدا تهديد كرده، مىگويد:" به زودى آن
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 77