و همين كفر آنها را به دره نفاق و آثار شوم آن افكند (ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ‌).

و روشن است هدايت خدا شامل حال كسانى مى‌شود كه در طريق حق‌طلبى گام برمى‌دارند و جوياى حقيقتند، ولى" خداوند افراد فاسق و گنهكار و منافق را هدايت نمى‌كند" (وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ‌"،

1- اهميت به كيفيت كار است نه كميت-

اين حقيقت به خوبى از آيات قرآن بدست مى‌آيد كه اسلام در هيچ موردى روى" كثرت مقدار عمل" تكيه نكرده، بلكه همه جا اهميت به" كيفيت عمل" داده است، و براى اخلاص و نيت پاك، ارزش فوق العاده‌اى قائل شده كه آيات فوق نمونه‌اى از اين منطق قرآن است.

همانگونه كه ديديم براى عمل مختصر كارگر مسلمانى كه شبى را تا صبح نخوابيده، و با قلبى پر از عشق به خدا، و اخلاص و احساس مسئوليت در برابر مشكلات جامعه اسلامى، كار كرده و توانسته است با اين بيدار خوابى يك من خرما به سپاه اسلام در لحظات حساس كمك كند، فوق العاده اهميت قائل شده، و كسانى را كه اينگونه اعمال ظاهرا كوچك و واقعا بزرگ را تحقير مى‌كنند، شديدا توبيخ و تهديد مى‌كند، و مى‌گويد مجازات دردناك در انتظار آنها است.

از اين موضوع اين حقيقت نيز روشن مى‌شود كه در يك جامعه سالم اسلامى به هنگام بروز مشكلات، همه بايد احساس مسئوليت كنند، نبايد چشمها تنها به متمكنان دوخته شود، چرا كه اسلام متعلق به همه است، و همه بايد در حفظ آن از جان و دل بكوشند.

مهم اين است كه هر كس از مقدار توانايى خود دريغ ندارد، سخن از بسيار